តួនាទីមាតបិតា

តួនាទីមាតាបិតា សិក្ខាបទទី១ មាតាបិតាគប្បីសិក្សាថាអាត្មាអញត្រូវហាមឃាត់កូន ក្នុងកាលដែលកូនធ្វើនូវអំពើបាបផ្សេងៗ។ សម្បត្តិមរតកមាសប្រាក់លុយកាក់ ដីធ្លីស្រែចម្ការ ទោះបីច្រើនប៉ុណាក៏មិនមានតម្លៃដូចជាឱវាទទូន្មានប្រៀនប្រដៅឡើយ ម៉ែឪហាមកូនកុំឱ្យធ្វើបាបគឺជាការចែកសុគតិភពឱ្យកូនផង ជួយសង្គ្រោះមនុស្សសត្វយ៉ាងច្រើនឱ្យបានរួចផុតអំពីការបៀតបៀនរបស់កូនផង សមជាព្រះប្រោសសត្វលោកដែលមានឧបនិស្ស័យបានមកជាកូនប្រុសស្រីផង ជាព្រហ្ម ជាទេវតា ជាបុព្វាចារ្យពិតប្រាកដរបស់កូនផង។ សូមមាតាបិតាកុំស្រឡាញ់កូនជ្រុលហួស រហូតដល់មិនហ៊ានហាមឃាត់កូន ដែលប្រព្រឹត្តធ្វើនូវបាបកម្មផ្សេងៗ តួនាទីមួយនេះសំខាន់ណាស់ ក្នុងសង្គមសត្វមានជីវិតទាំងអស់ សូមពឹងពាក់លើអ្នកដែលជាមាតាបិតាសូមលោកមេត្តាអប់រំកូនឱ្យបានល្អ ប្រឹងប្រែងឱ្យអស់សមត្ថភាព។ ចរិយាមារយាទពាក្យសម្តីគំនិតថោកថ្លៃ រស់ក្នុងជីវិតរាល់ថ្ងៃ ជាឧបនិស្ស័យបង្ហាត់កូន ដូច្នេះ ម៉ែឪត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នខ្លួនឯងផង។ សិក្ខាបទទី២ មាតាបិតាគប្បីសិក្សាថា អាត្មាអញត្រូវញ៉ាំងកូនប្រុសស្រីឱ្យតាំងនៅក្នុងអំពើល្អ។ ការមិនធ្វើបាបនោះ ជាការល្អហើយ ប៉ុន្តែអំពើល្អនៅមានទៀត ដូចជាកល្យាណធម៌ ៥យ៉ាង ដែលជាគូគ្នានឹងការវៀរចាកបញ្ចវេរា បានដល់ មេត្តាករុណាគូគ្នាជាមួយនឹងការមិនសម្លាប់សត្វ១ មានសេចក្តីសន្តោសចេះសង្គ្រោះឱ្យតម្លៃក្នុងនាមជាភរិយាល្អ ស្វាមីប្រពៃគូគ្នាជាមួយនឹងការមិនផឹតក្បត់ គឺមិនប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាមទាំងឡាយ១ និយាយពាក្យពិតជាវចីសច្ចៈគូគ្នាជាមួយនឹងការមិនកុហក១ ចម្រើនស្មារតីដឹងខ្លួនដោយប្រពៃគូគ្នាជាមួយនឹងការមិនបរិភោគនូវទឹកស្រវឹង១។ សូមមាតាបិតាកុំបន្ធូរបន្ថយ កុំបណ្តែតបណ្តោយក្នុងតួនាទីរបស់ខ្លួន សូមមេត្តាជួយបំពាក់គ្រឿងអលង្ការគឺកល្យាធម៌ឱ្យដល់បុត្តធីតាកុំគប្បីខានឡើយ។

   ការបញ្ចូលគំនិតល្អព្រមដោយគុណធម៌ទៅក្នុងខ្លួនរបស់កូន ប្រសើរជាងពេជ្រទាំងគ្រាប់។

សិក្ខាបទទី៣ មាតាបិតាគប្បីសិក្សាថា អាត្មាអញត្រូវឱ្យកូនរៀនសូត្រសិល្បសាស្ត្រ។

   សិល្បសាស្ត្រគឺជាចំណេះដឹងសម្រាប់ប្របករបរចិញ្ចឹមជីវិត មានចំណេះខាងជាងជាដើម កាលឱ្យកូនសិក្សារៀនសូត្រចំណេះដឹងផ្លូវលោក ក៏ត្រូវឱ្យកូនយល់ដឹងតាមផ្លូវធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនាផង ជាប្រយោជន៍ដើម្បីកុំឱ្យប្រើប្រាស់វំណេះផ្លូវលោកក្នុងអំពើទុច្ចរិត ចិញ្ចឹមជីវិតខុសដោយប្រការផ្សេងៗ។

      បើកូនប្រុសស្រីត្រូវការសម្បត្តិ ត្រូវការទីពឹងសម្រាប់រស់ ត្រូវកុំខ្ចឹលស្រអូស ត្រូវសេពគប់ជាមួយមនុស្សល្អ ត្រូវវៀរអបាយមុខគ្រប់យ៉ាងឱ្យឆ្ងាយ ហើយកុំប្រព្រឹត្តអ្វីៗដែលជាការបំផ្លិចបំផ្លាញនូវស្មារតីរបស់ខ្លួនឯងឱ្យសោះ ត្រូវប្រឹងសិក្សារៀនសូត្រ និងបដិបត្តិនូវហេតុបច្ច័យនៃសម្បត្តិទាំងពួង ព្រោះសម្បត្តិទាំងពួងមានការងារជាហេតុសំខាន់ សូមកូនប្រុសស្រីគាំទ្រជីវិតបរិសុទ្ធដោយចិត្តរីករាយ។

      ទ្រព្យសម្បត្តិចំណេះវិជ្ជាខាងក្រៅត្រូវអាស្រ័យគុណធម៌ខាងក្នុង ទើបមានប្រយោជន៍ពិត ជាម្លប់របស់ជីវិត រស់នៅមានតម្លៃ។

       សិក្ខាបទទី៤ មាតាបិតាគប្បីសិក្សាថា អាត្មាអញត្រូវចាត់ចែងឱ្យបានសនគួរ ក្នុងរឿងដណ្តឹងប្រពន្ធឱ្យកូន ឫស ទុកដាក់កូនឱ្យមានប្តី។

    មិនមែនជាការរីករាយ ដើម្បីចងកូនប្រុសស្រីទុកក្នុងវដ្ដៈឡើយ ប៉ុន្តែជាការរៀបសម្រួលក្នុងដំណើរផ្លូវ ដែលកូនត្រូវតែទៅនោះឱ្យបានសមរម្យ។

     ក្នុងរឿងនេះ ក៏វាអាចមានចម្រូងចម្រាស ព្រោះហេតុទាស់អធ្យាស្រ័យគ្នារវាងមាតាបិតា និងបុត្តធីតា ដូច្នេះ នៅក្នុងសិក្ខាបទទី៤ របស់មាតាបិតានេះ មិនមែនត្រូវធូរររលុងទេ ប៉ុន្តែតឹងរឹងពេកទៅក៏បាន មានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរកើតឡើងបានដែរ ដូចមានពាក្យ១ឃ្លាបានចែងថា << សេចក្តីស្នេហាជាផ្នូរកប់ព្រលឹងមនុស្ស>> បានសេចក្តីថាជាការស្លាប់ចិត្ត ហើយពិតជាលំបាកនឹងស្រោចស្រង់ណាស់ ដូច្នេះ ការបង្វែរឱ្យខុសទិសដៅម៉ែឪត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន ក្រែងលោធ្ងន់លើសដើម។

     ធ្វើអ្វីៗក៏ត្រូវឆ្លាតដែរ ទើបមិនសូវប្រទះបញ្ហាស្មុគស្មាញ កើតមកជាមនុស្សត្រូវសិក្សាស្វែងយល់ ត្រូវសាងសមត្ថភាពក្នុងតួនាទីរបស់ខ្លួន។

     សិក្ខាបទទី៥ មាតាបិតាគប្បីសិក្សាថា អាត្មាអញត្រូវចែកទ្រព្យឱ្យកូនក្នុងសម័យគួរ។

    សម័យដែលគួរមាន ២យ៉ាង ដែលសម្រាប់មាតាបិតាឱ្យទ្រព្យសម្បត្តិដល់កូន ម៉្យាងគឺនិច្ចសម័យសម្រាប់ចាយផងធ្វើបុណ្យផង ជានិច្ចរាល់ពេលកូនប្រុសស្រីមានប្តីប្រពន្ធ ឫស ឱ្យទ្រព្យមរតកផ្សេងៗនៅពេលដែលដឹងថាខ្លួនស្លាប់។

    សូមកូនប្រុសស្រីកុំភ្លេចថា ជើងដៃសាច់សរសៃឈមឆ្អឹងឆ្អែង រួមទាំងជីវិតកំពុងរស់នៅនេះ គឺជាមរតកសម្បត្តិដែលមាតាបិតាបានចែកឱ្យហើយ សឹងពោរពេញដោយមេត្តាករុណា និង សេចក្តីស្រឡាញ់ ចំណេះវិជ្ជាផ្លូវលោកផ្លូវធម៌ ក៏ត្រូវម៉ែឪចែកឱ្យដោយសព្វគ្រប់ដែរ សុំឱ្យកូនកាត់បន្ថយនូវតណ្ហាដែលត្រូវការទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនៗអំពីម៉ែឪទៅ បើចេះតែទុកនៅមិនបន្ថយទេនោះ វានឹងបិទបាំងនូវគុណម៉ែឪទាំងអស់ជាឱ្យទោសឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនឯងទៅវិញ។

    ចំណេះវិញព្រមដោយចរិយាមារយាទល្អ និងគុណធម៌របស់មនុស្ស ជាមរតកដ៏ប្រពៃ។

Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.